Zorza polarna widziana w naszej okolicy

Zorza polarna (Aurora borealis, aurora australis) to zjawisko świetlne obserwowane w górnej atmosferze w pobliżu biegunów magnetycznych planety, która ma silne pole magnetyczne o charakterze dipolowym (dwubiegunowym). Na Ziemi zorze występują na wysokich szerokościach geograficznych, głównie za kołami podbiegunowymi, chociaż w sprzyjających warunkach bywają widoczne nawet w okolicach 50. równoleżnika. Zdarza się, że zorze polarne na półkuli północnej obserwowane są nawet w krajach śródziemnomorskich.

Powstawanie zjawiska związane jest z przepływem prądu w jonosferze na wysokości około 100 km ponad powierzchnią Ziemi, w obszarze przenikania pasów radiacyjnych i górnej atmosfery ziemskiej. Rozróżnia się typy systematyczne zórz: pasma, łuki, kurtyny, promienie, korony i inne. Stwierdzono emisje w zakresie barwy niebieskiej, zielonej, żółtej i czerwonej, a bardzo często białe. Kolor zjawiska jest skutkiem różnej intensywności linii emisyjnych. Kolor zorzy zależy również od określonego gazu. Na czerwono i na zielono świeci tlen, natomiast azot świeci w kolorach purpury i bordo. Lżejsze gazy- wodór i hel- świecą w tonacji niebieskiej i fioletowej.

Wczorajsze zjawisko było efektem niepodziewanej umiarkowanej burzy geometrycznej powstałej w wyniku dotarcia słabego wyrzutu koronalnego masy. Korzystne skierowanie pola magnetycznego wiatru słonecznego w kierunku południowym zaowocowało szybkim rozwojem burzy magnetycznej. Subtelną zorzę polarną udało się ,,złapać" podczas mało sprzyjającego okresu dla ich obserwacji, czyli podczas tzw. białych nocy, gdy Słońce znajduje się dość płytko pod linią horyzontu. Zorzę najlepiej obserwuje się poza miastem - gdzie światła nie przeszkadzają w podziwianiu nocnego nieba.