26.04.2022 19:00 | Źródło: Artykuł partnera

Czy ugoda z bankiem na kredyt frankowy to dobre rozwiązanie?

Kredyty frankowe cieszyły się ogromną popularnością z uwagi na stabilny kurs franka szwajcarskiego. Przez lata był to argument, dzięki któremu banki bez trudu znajdywały coraz to nowych klientów na kredyt hipoteczny we frankach. Dla części z nich była to bowiem również jedyna szansa na uzyskaniu satysfakcjonującego ich kredytu. Niestety, nic nie jest stałe, również kurs franka. Jego gwałtowny wzrost spowodował równie gwałtowny wzrost rat. Kredytobiorcy zaczęli szukać rozważań jak uwolnić się od kredytu we frankach. Finalnie doprowadziło to do szeregu korzystnych dla kredytobiorców orzeczeń sądowych. Dziś spora cześć osób posiadających kredyty we frankach renegocjowała lub ofrankowała kredyt. Zachęciło to kredytobiorców do wchodzenia na drogę sądową. Dziś coraz częściej zdarzają się także propozycje ugody, z którą wychodzi bank przeczuwając wiszący w powietrzu spór. Czy warto z nich skorzystać?

Obopólna korzyść – czy aby na pewno?

Ugoda z klientem to dla banku oszczędność wynikająca przede wszystkich z uwagi na wysoki koszt postępowań sądowych, których uniknąć może bank po podpisaniu ugody. Ugoda to także szansa na wynegocjowaniu korzystniejszych warunków niż te, które zasądziłby sąd. Ugoda z perspektywy kredytobiorcy, to przede wszystkim oszczędność czasu i nerwów. Procesy ofrankowania kredytów toczą się latami, są złożone i wieloskładnikowe. Zwykle też sprawa sądowa angażuje nas dużo bardziej niż zdawaliśmy sobie z tego sprawę. Ugoda z bankiem wydaje się zatem dobrym rozwiązaniem dla obu stron. Czy aby na pewno tak jest?

Odfrankowanie według KNF

Każdy kto zaciągnął kredyt frankowy powinien wiedzieć, że Komisja Nadzoru Finansowego, w odpowiedzi na szereg spraw między kredytobiorcami a bankami, przedstawiła w 2020 roku wytyczne jakimi kierować mają się banki przy przygotowaniu warunków przyszłej ugody z kredytobiorcą. Zasadniczo chodziło o to by ugoda ta nie była nazbyt niekorzystna w stosunku do wyroków orzekanych przez sądy. Chodziło o to by spory te załatwiane były polubownie. Głównym założeniem KNF było to by, przeliczenie kredytów frankowych na złotówki odbywało się w oparciu o średni kurs NBP, w jakim taki kredyt mógłby być udzielony w tamtym czasie. Wyliczona w ten sposób kwota kapitału i odsetek byłaby zbliżona do korzyści jakie uzyskać można na drodze sądowej. Kredyty te miały być traktowane tak jakby od początku były udzielane w złotówkach. Brzmi sensownie. W praktyce bywa z tym jednak różnie.

Ugoda nie zawsze korzystna

Nie wszystkie banki stosują się do zaleceń KNF. Gro banków przedstawia kredytobiorcom swoje reguły przyszłej ugody. Nierzadko niekorzystne w stosunku do sugerowanego przez KNF rozwiązania, jak i do ewentualnych orzeczeń sądowych. W propozycjach pojawia się ofrankowanie tylko pozostałych do spłaty rat. Zmiana stopy LIBOR (stosowanej do kredytów frankowych) na stopę WIBOR (LIBOR od czasu wejścia do Unii średnio był o 3,5 p.p. niższy od WIBOR). Sporo kredytobiorców posiadających zobowiązania we frankach jest także z góry wyłączonych z możliwości negocjacji warunków umowy kredytowej. Na ugodę z bankiem nie maja co liczyć np. osoby, które spłaciły kredyt w całości, właściciele kredytów udzielonych na cel inny niż mieszkaniowy, kredytobiorcy pozostający w otwartym sporze sądowym z bankiem, jak i osoby, które dokonały już przewalutowania kredytu na innych zasadach. Osoby te, by coś zmienić musza wejść na ścieżkę sądową.

Ugoda czy postępowanie sądowe

Wybór pomiędzy ugodą przesądowa z bankiem a pozwaniem banku to sprawa pozostająca do indywidualnej oceny w każdym przypadku. Niemniej, nie powinniśmy starać się oceniać sytuacji na własną rękę. Warto udać się po pomoc do specjalisty – radcy prawnego lub adwokata – zajmującego się tematyką kredytów we frankach. Osoba ta ma już za sobą niejeden proces, widziała wiele propozycji ugodowych, jest w stanie ocenić faktyczną wartość oferty ugody, którą otrzymaliśmy od banku.