Ochotnicza Straż Pożarna w Krotoszynie (video)

Ochotnicza Straż Pożarna w Krotoszynie woj. Wielkopolskie. Rok powstania 1872r. Włączona do KSRG w 1995r. Prężnie rozwijająca się jednostka zlokalizowana jest przy ulicy Mickiewicza w Krotoszynie, przylegająca do budynku Państwowej Straży Pożarnej.

W roku 1863 były już zorganizowane drużyny przeciwpożarowe i miały najpotrzebniejszy, sprzęt.
   Do reorganizacji istniejących drużyn oraz utworzenia straży pożarnej Rada Miejska w Krotoszynie przystąpiła w roku 1872 Zorganizowano kosztem 400 talarów straż zakupując wóz drabinkowy, kupiono jednolite mundury, topory, hełmy oraz wybudowano wspinalnię przy ul. Rawickiej na wzór istniejącej straży w Poznaniu. .
   Pierwszym komendantem straży pożarnej w Krotoszynie został mistrz ślusarski, Juliusz Muller, któremu przyznano roczne wynagrodzenie w wysokości 25 talarów, za co ten był zobowiązany sprzęt pożarniczy naprawiać, konserwować i zakupić potrzebny materiał.
   W roku 1875 rezygnuje ze stanowiska komendanta mistrz Muller z powodu odrzucenia jego wniosku o podwyższenie wynagrodzenia, a jego miejsce zajmuje Teodor Raetzer. Nadzór nad sprzętem powierzono mistrzowi ślusarskiemu Augustowi Drange za rocznym wynagrodzeniem 75 marek.
   11 grudnia 1878 roku przejmuje nadzór nad straż± inspektor Sorge, który jednak w roku 1888 z powodu powiększonej frekwencji gazowni ze stanowiska tego rezygnuje. Jego miejsce zajmuje Adolf Muller.
   Za czasów naczelnictwa Teodora Raetzera utworzono na jego wniosek dnia 10 grudnia 1888 roku przy straży pożarnej, Towarzystwo Straży Pożarnej, którego statut w § l opiewał: .
   "Przez częste ześcia koleżeństwo pielęgnować, a po trudnym obowiązku niesienia pomocy bliźniemu i o zabawie pomyśleć".
   Dlatego nasza straż tak lubi się bawić, co należy do tradycji od roku l888 i urządza często zabawy.
   W roku 1891 naczelnictwo obejmuje Ueberle. W tym czasie w roku 1892 utworzono w Lesznie na wzór organizacji śląskiej, podokręg straży pożarnej, do którego Straż Pożarna w Krotoszynie przystępuje dnia II stycznia 1893 roku.
   Według zestawienia tego Związku, Krotoszyńska Straż Pożarna była co do starszeństwa i organizacji na czwartym miejscu po Poznaniu, Wschowie i Lesznie.
   W roku 1895 zakupiono pierwszą drabinę mechaniczną, dwukołową długości 14 metrów.
   W roku 1899 obejmuje naczelnictwo ponownie Teodor Raetzner W tym czasie Straż Pożarna w Krotoszynie liczyła 60 członków czynnych, 2 honorowych i około 100 członków popierających.
   Sprzęt strażacki składał się z 4 sikawek, 200 m węża, 5 hakówek, 4 drabin przystawnych, I drabiny mechanicznej, 2 wozów rekwizytowych, 6 kufów, 1 płótna ratowniczego i 1 koszyka ratunkowego.
   W roku 1902 zostaje naczelnikiem budowniczy miejski Rauch. W tymże roku pobudowano kosztem 503 marek nową wspinalnię przy ulicy KoĽmińskiej. której wykonanie powierzono budowniczemu Czesławowi Robińskiemu. W tym samym roku została pobudowana remiza straży pożarnej.
   W dniach od 16 do 18 sierpnia 1902 roku Krotoszyn obchodził uroczyście ,.Dzień Straży Pożarnej" z licznym udziałem okolicznych straży. Na pokrycie kosztów tego obchodu złożyło obywatelstwo 600 marek, a magistrat miasta Krotoszyna przyznał 500 marek subwencji.
   W roku 1905 założono w Krotoszynie wodociągi. Przez założenie wodociągów sprzęt przeciwpożarowy wymagał uzupełnienia i wymiany, tym więcej że dla ułatwienia akcji przeciwpożarowej wybudowano 4 nadziemne i 102 podziemne hydranty.
   W tym też roku zakupiono druga drabinę mechaniczną czterokołową długości 18 metrów, wóz hydrantowy, który posiadał pomieszczenie dla hydrantów węży, prądnic, płótna ratowniczego jak i przyrządów sanitarnych.
   Poza tym pobudowano na błoniu szopę przy szkole dla znajdującej się tam sikawki, której opiekę powierzono W. Kalakowi - obecnemu seniorowi Ochotniczej Straży Pożarnej w Krotoszynie. Szopa ta została zburzona przez okupanta w drugiej wojnie światowej. W roku 1907 zakupiono aparat tlenowy. Tak Straż Krotoszyńska przetrwała do pierwszej wojny światowej.
   W tym czasie najgroźniejszy pożar wybuchł w roku 1878 przy ul. Zdunowskiej nad warsztatem stolarskim Glatzla, w którym trzech czeladników wymienionego mistrza straciło życie w płomieniach. Ogień z szaloną szybkością przeniósł się na obok stojący spichlerz, a stamtąd na dalsze budynki mieszkalne aż do ulicy Garncarskiej pod dom Ziętkiewicza tak, że ogółem pastwą płomieni padły 23 domy mieszkalne i 3 spichlerze. Pożar zlokalizowano przy pomocy sikawek okolicznych straży. Tenże pożar dał powód do utworzenia ulicy Nowej.

Erwin Furmański	Stefan Pocha	Stanisław Drabik
Tadeusz Walczak	Marcin Swora	Stanisław Chudziński

   Następnie Straż Krotoszyńska zlikwidowała dalsze pożary, w roku 1897 tartaku przy ul. Zdunowskiej, w roku 1903 pożar koszar Czerwonych, który strawił całą frontową część strychu od ul. Wolności. W pożarze tym mimo niebezpieczeństwa wybuchów znajdującej się tam amunicji, wyróżnili się wybitnie Druh Władysław Kalak oraz naczelnik Wawrzgniec Chmielewski.
   Po I-szej wojnie światowej zarząd OSP Krotoszyn tworzyli:
    Naczelnik - Reinhold Czech,
   Z-ca naczelnika - Wawrzgniec Chmielewski,
    Ogniomistrz - Mieczysław Kończak,
    Gospodarz - Franciszek Talarczyk,
    Plutonowi: - Kalak, Romanowski, Pflantz,
   Z-cy plutonow.: - Kaczyński i Paluszkiewicz,
   W roku 1921 utworzono orkiestrę, do której instrumenty zakupiło towarzystwo.
   Pierwszą zabawę z własna orkiestrą urządzono dnia 4 września 1921 roku. Na zebraniu w dniu 26 lipca 1921 roku uchwalono, aby po każdym miesięcznym ćwiczeniu urządzić zabawę dla straży w zamkniętym kółku i to bezpłatnie.

Więcej na temat historii jednostki możemy dowiedzieć się na ich stronie internetowej: http://998krotoszyn.cba.pl/historia.php